Öylesine ...

Öylesine hüzünlü bir akşamın koynundayım. Yüreğimde tarifsiz bir hüznün gözyaşları var. Sebebi belli adresi her yer. Yüreği dolduran buruk bir yas. Kasvet dolmuş şehrin her yanına benden beter halde.

Anlaşılamamak ve anlamak arasında gidip gelen bir haldeyim. Anlayan tarafım üzülüyor, anlaşılamayan tarafım ise kırılıp kızgınlaşıyor. Anlamayan herkes de körükle geliyor yangınıma söndürmek isterken.

Neyi nasıl düşüneceğiniz zamanlar vardır hani. Tam da ortasındayım bunun. Binbir çeşit düşünce dolaşırken kafamda aslında hiçbirini doğru ve yerinde düşünemiyor olmak. Aslında çok fazla düşünmekten başına ağrılar girmesi. Nasıl anltılır ki karşındakine bazı duygular?

yani anlayacağın sevgili okur ve sevgili blog kendi içimde hem kendimle hem de kendimle savaşanlarla savaşıyorum. Bir garip hallerdeyim. Şu an buraya ne yazdım onu da bilmiyorum. Öylesine iç dökmek istedim sadece. Öylesine yazmak. Öylesine okunmak. 

Sen ve Çay

Herkes aynı bakıyor ve her şey aynılaşıyor bir zaman sonra. Bense sıcak bir çayın deminde buldum özlemini farkında olmadan. Sen ve çay bir olup ,içimi ısıttınız büyük bir özlemle.